Sitat i sitat

Eit sitat inni eit anna sitat bør helst markerast med enkle hermeteikn.

Vanlege markerer vi til vanleg med doble hermeteikn, som « » eller “ ”. 

Dette er rett:

Han sa: «No må de kome og ete middag.»

Eit sitat som står inni eit anna sitat, blir markert med enkle hermeteikn, vanlegvis ‘ og ’.

«Kven var det som sa ‘velkomen heim’?» spurde Guro.
“Kven var det som sa ‘velkomen heim’?” spurde Guro.

Same regelen gjeld også i andre tilfelle der noko som normalt ville stått i hermeteikn, står inni eit sitat:

«Vi skal setje opp ‘Peer Gynt’ », sa han.

“Vi skal setje opp ‘Peer Gynt’ ”, sa han.

Der eit dobbelt teikn står inntil eit enkelt, bør det vera eit såkalla tynt mellomrom (skriv U+2009 og tast så Alt+x).

Vinklar i staden

Enkle vinklar er mindre brukt, men heng historisk og estetisk saman med dei doble og kan gjerne brukast. Merk at det ikkje er tale om dei vanlege vinklane på tastaturet, men eit anna teiknpar, som kan lagast på denne måten: 

• venstre: Alt + 0139
• høgre: ​Alt + 0155
  

Slik ser det ut:

«Kven var det som sa ​‹velkomen heim›?» spurde Guro.
«Vi skal setje opp ​‹Peer Gynt› », sa han.

Les meir om bruk av hermeteikn på nettsidene til Språkrådet. Ei fyldigare framstilling finn du i artikkelen «Gåseaugo: nokre synspunkt på sitatteikn i norsk og andre språk». Sjå òg Norsk på trykk på typografi.org.